1 listopada br. w Starej Karczmie w Arłamowie wystąpił bieszczadzki zakapior Przemysław Chmielewski „Chmielu”. Jak przystało na ten dzień, był to głównie wieczór wspomnień o tych, których już nie ma. Były to wspomnienia śpiewane (ballady) jaki i słowne. Te ostatnie artysta przeplatał opowieściami o Bieszczadach.
A właściwie o Bieszczadu, gdyż zakapior tak właśnie mówił o Bieszczadach. Dowiedziałam się więc o cerkwi w Łopience, która otwarta jest codziennie dla wszystkich przez 24 godziny oraz o karczmie w miejscowości Krzywe (droga nr 897 Wetlina - Cisna), gdzie w 1978 roku Jacek Kaczmarski ułożył słowa do melodii piosenki L'Estaca (Słup), napisanej w 1968 przez katalońskiego pieśniarza Lluísa Llacha.
To właśnie tam powstała piosenka Mury, która stała się hymnem „Solidarności” i symbolem walki z reżimem.
Kto to jest zakapior bieszczadzki?
Zakapior - potocznie - zbój, oprych, łobuz, rzezimieszek itp., ale w Bieszczadach słowo to ma zupełnie odmienne znaczenie. Pierwsze wzmianki na tych terenach dotyczące słowa zakapior zaczęły pojawiać się w XV w., opisując tajemniczą postać w czarnym habicie z kapturem, bez rozpoznawalnej twarzy. Ukazywała się ona wędrującym kupcom nie czyniąc zła, lecz wskazując im drogę, nakazując postój czy też ostrzegając przed niebezpieczeństwem. Określana czasem była jako dobry duch gór lub bieszczadzki anioł.
Dziś bieszczadzki zakapior to na ogół osoba z silną osobowością, swobodna i zakochana w Bieszczadach, na co dzień obcująca z przyrodą, czerpiąca z niej inspiracje do życia i twórczości artystycznej.
Na miano zakapiora trzeba sobie zasłużyć i ciężko zapracować.
Są to głównie ludzie, którzy przed laty przybyli w Bieszczady poszukując swobody osobistej i wolności myśli. To tu zaczęli żyć po swojemu, zarabiając na życie, jak się da.
Większość z nich mieszkała początkowo w prowizorycznych domkach, szałasach lub barakach.
Miłość do Bieszczad wynagradzała im niedostatki i ciężką pracę. Trudy bieszczadzkiego życia wytrzymywali tylko najsilniejsi, dla których swoboda była mottem życia.
Obecnie większość z nich najczęściej utrzymuje się z działalności artystycznej i prac związanych z obsługą ruchu turystycznego.
Do najbardziej znanych bieszczadzkich zakapiorów zalicza się m.in. Jędrka Połoninę, Zdzisława Radosa, Majstra Biedę Janusza Zubowa, Ryszarda Denysiuka ps.” Bury”, Adama Glinczewskiego ps.”Łysy”, Andrzeja Lacha, Michała Hebdę, Ryszarda Szocińskiego, Viktoriniego, Brosa i wielu innych.
Jak o sobie mówią – „BIESZCZADZKI ZAKAPIOR TO GATUNEK WYMIERAJĄCY, NIE CHRONIONY”.
Informacje o zakapiorze bieszczadzkim pochodzą ze strony: http://www.zakapior.com/
